Perifeer arterieel vaatlijden
Perifeer arterieel vaatlijden is een ziekte van de slagaders in de benen tengevolge van de afzetting van vet in de wand van de slagader en van verharding of 'verkalking' van de wand van de slagader. Dit proces noemen we atherosclerose (slagaderverkalking). Meestal leidt atherosclerose tot vernauwing of zelfs totale afsluiting van de slagader. Hierdoor wordt de bloedaanvoer naar de benen, tijdens het lopen, afgeremd. Weefsels die van dat bloedvat afhankelijk zijn, krijgen op deze manier te weinig bloed (dus zuurstof).

Bij perifeer vaatlijden kan symptoom pijn optreden. Hiernaast zijn andere symptomen: onaangenaam gevoel in de benen, kramp, branderig gevoel, beklemmend, moeheid. Vaak komen deze klachten aan één zijde voor. Klachten ontstaan na een bepaalde afstand lopen, bij snel lopen of wanneer je tegen een helling oploopt. Ze verdwijnen bij stilstaan. In de praktijk is gebleken dat een actieve leefstijl de beste manier is om met de klachten om te kunnen gaan. Rust is (op de lange termijn) geen goede manier om de klachten te doen verminderen.
De centrale doelstelling van het fysiotherapeutisch behandelen is het verminderen van de klachten en het vergroten van de pijnvrije loopafstand. De patiënt met deze klachten wordt meestal doorverwezen door de huisarts of medisch specialist. Hiernaast doet ook de fysiotherapeut onderzoek en worden er diverse metingen uitgevoerd, om de klachten in kaart te brengen.
In overleg met de patiënt wordt er een behandelplan opgesteld. Hierin worden behandeldoelen vastgesteld, voorbeelden hiervan zijn:

• Vergroten van de pijnvrije loopafstand
• Vergroten van het uithoudingsvermogen
• Overwinnen van de angst voor inspanning
• Verbeteren van het looppatroon
• Verbeteren van specifieke activiteiten, zoals traplopen, of op één been staan.